Συννεφούλα

«Αχ συννεφάκι, συννεφούλα μου...» τραγουδάει ο Διονύσης Σαββόπουλος, σ' ένα από τα πρώτα τραγούδια που έγραψε.

Αθεράπευτα ρομαντικός, αντιδραστικός και διαφορετικός από τα συνηθισμένα—από τον τρόπο που ντύνεται, μέχρι τον τρόπο που ερμηνεύει—μεγάλωσε με τα τραγούδια του μια ολόκληρη γενιά.

Το «Συννεφούλα» είναι ένα ερωτικό τραγούδι, που εμπνεύστηκε στα δεκαπέντε του.

Μια νύχτα του καλοκαιριού, είδε στον κινηματογράφο το έργο "Jules et Jim" του Francois Truffaut, κι ένιωσε να ταυτίζεται με τον ανεκπλήρωτο έρωτα της ταινίας.

Στα εφηβικά πάρτι που πήγαινε, «τα κορίτσια προτιμούσαν πάντα έναν μπασκετμπολίστα από μένα•

εγώ, να πούμε, καθόμουν κι έβαζα τους δίσκους...» λέει ο Σαββόπουλος.

Κι έτσι συνέθεσε ένα από τα λίγα ρομαντικά του τραγούδια, που κυκλοφόρησε στον πρώτο δίσκο του με τίτλο «Φορτηγό» το 1966.

Στη συνέχεια ακολούθησαν πολλοί ακόμα δίσκοι, που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.

Πολλά από τα τραγούδια του διασκευάστηκαν, μεταφράστηκαν κι ερμηνεύτηκαν από σημαντικούς καλλιτέχνες του εξωτερικού.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος από πολλούς θεωρείται ως αφηγητής μελοποιημένων ιστοριών με ποικίλο περιεχόμενο, κυρίως πολιτικό.

Ζώντας σε μια εποχή έντονων πολιτικών αλλαγών, που μικροί και μεγάλοι ενδιαφέρονταν και ασχολούνταν με αυτές, δεν μπορούσε παρά να τις καταγράψει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο.

Τα τραγούδια του εισέβαλαν απότομα στον τακτοποιημένο μας κόσμο και προσπάθησαν να τον αλλάξουν με τη μουσική και τους στίχους τους.

Ο Σαββόπουλος είναι ένας τραγουδοποιός—όπως τον χαρακτηρίζουν—που συνδύασε με μοναδικό τρόπο ελληνικούς, βαλκανικούς και δυτικούς ήχους.

Μεγαλώνοντας ο «Νιόνιος»—υποκοριστικό για το Διονύσης—συμβιβάστηκε και προσαρμόστηκε, οι δημιουργίες του όμως εξακολουθούν να είναι ιδιαίτερες και ταξιδιάρικες.